SANTIAGO MARCOS, POETA TOPO CONTRA EL FASCISMO

Claudio Rodriguez Fer

Claudio Rodríguez Fer (Lugo, 1956) é poeta, narrador, ensaísta e autor teatral. Foi catedrático de ensinanza media en Galicia e profesor das Universidades da Cidade de Nova York, da Bretaña Sur en Lorient e da Alta Bretaña en Rennes, por onde foi investido Doutor Honoris Causa. Exerce na Universidade de Santiago de Compostela, na que dirixe a revista literaria Moenia e a Cátedra Valente de Poesía e Estética. Coordina Unión Libre. Cadernos de vida e culturas. Traducido a numerosos idiomas, recibiu, no terreo poético, o Premio da Crítica Española; no investigador, por dúas veces o Premio Losada Diéguez, e, no académico, o Premio Extraordinario de Doutoramento. Como poeta, agrupou as súas obras en ciclos temáticos: o erótico en Vulva (1990), que contén Poemas de amor sen morte (1979), Tigres de ternura (1981), Historia da lúa (1984), A boca violeta (1987) e Cebra (1988); o fílmico en Cinepoemas (Xerais, 1983); o histórico na Triloxía da Memoria, conformada por Lugo blues (1987), A loita continúa (Xerais, 2004) e Ámote vermella (Xerais, 2009), e o nómade, integrado por Extrema Europa (1996), A unha muller descoñecida (1997), Viaxes a ti (2006) e Unha tempada no paraíso (2010), este último editado cun estudo de Olga Novo. Reuniu toda a súa obra poética verbal en Amores e clamores (2011) e expuxo e publicou poesía visual, ademais de editar co pintor surrealista Eugenio Granell a obra Rastros de vida e poesía (2000). Como narrador publicou Meta-relatos (Xerais, 1988), Os paraísos eróticos (2010) e outras narracións reunidas no libro en Contos e descontos (2011), e como autor teatral editou e representou As costureiras (2006). Como estudoso publicou Antonio Machado e Galicia (1989), Poesía galega (Xerais, 1989), Arte literaria (Xerais, 1991), Comentarios de textos contemporáneos (Xerais, 1992), Comentarios de textos populares e de masas (Xerais, 1994), A literatura galega du...